Never Ending Peace And Love, NEPAL

Zo! dat is weer een tijdje geleden! zoals jullie zien zijn foto's niet gelukt op waarbenjij.nu maar wel op facebook een aantal!

Onze reis ging door vanaf Lumbini. Sauraha in Chitwan was onze volgende bestemming. Na een vrij lange busreis met alweer overgevende mensen naast mij (dat is een hype hier denk ik!) kwamen we aan in een lieflijk dorpje met een heerlijke lodge MET warmwater en ramen! Het is leuk aan deze landen dat je zo af kunt dingen of afdongen, afgedongt? ik weet de verleden tijd niet van dit woord! het is ook een stom woord als je het mij vraagt! maargoed terug naar de essentie, afdingen is leuk! en ik wordt er steeds beter in. Eigenlijk is het gewoon ongelooflijk manipuleren en het spelletje meespelen. Ik denk dat wij met alles (op wat voedsel na) wel afdingen en soms wel meer dan de helft er af krijgen. Dat is dus wel de moeite waard!
Maar terug naar Sauraha, het was hier heerlijk rustig en we konden hier lekker een beetje uitrusten, want voor de verandering was een van ons weer ziek! (dit keer Floor) na een aantal dagen rustig aan doen en na twee dagen regen zijn we een Junglewalk gaan doen in ,jawel, de jungle!
De wandeling was echt heel erg mooi! je moest een gids mee en gelukkig was dit een heel vriendelijke man. We hebben krokodillen, herten, vogels en een neushoorn gezien! (in de verte) en het was echt een prachtige dag! we konden zelfs de Annapurna range in de verte zien! Het toffe aan Nepal is echt dat het zo variend is overal qua landschap! Ik heb ook wel het idee dat je hier ook naartoe kan op vakantie met je kinderen, wat ik in India nogal af zou raden!

De dag na de junglewalk, we leven inmiddels op 19 februari, hebben we nog een olifantentocht gemaakt door de jungle. Aan de ene kant is het heel leuk om op een olifant te zitten, maar om een of andere reden zijn die touristische must's toch niet helemaal mijn ding. Het echt serieus nemen lukt mij niet helemaal, het is ook wel raar. God heeft een aantal diersoorten gemaakt. Bedenkt het ene diersoort op een dag "ik kan wel op het andere diersoort gaan zitten!" dit doet hij, hi merkt dat zijn soortgenoten dit ook wel willen en maakt een soort stoel voor ze waar maar liefst vier van zijn soort op kunnen! en zo gaat het ene diersoort,met het andere diersoort op zijn rug, een rondje lopen om nog weer andere diersoorten te kunnen spotten! ik zeg leuk!
Gelukkig zaten wij met nog een ander diersoort op de rug van en olifant,namelijk met twee chinezen! veel dieren hebben we niet gezien, maar vermaakt werden wij wel! Chinezen zijn echt een raaaaar volkje! bij elke kip die langskwam begonnen ze opgewonden te doen alsof ze een tijger zagen! echt heel grappig om mee op een olifant te zitten!

Nou Sauraha was een leuke ervaring en echt heel erg mooi! maar het werd ook weer tijd om door te gaan! Nou was het toeval dat een taxichauffeur naar Pokhara moest en ons voor dezelfde prijs als de bus zou kosten wel wilde brengen, goede deal! waarom niet!......
NOU DAAROM NIET!! wat een achtelijke kerel! behalve dat hij in zijn ieniemienie taxi nog twee mensen wilde proppen kon hij echt niet rijden. Jammer genoeg vond hij ook nog twee mensen. Meneer voorin met het zoontje van de taxichauffeur op schoot, en mevrouw naast mij. En je raad het al, ze moest weer overgeven! ongelooflijk!
Nou na deze heftige tour hebben we twee dagen bij moeten komen in Pokhara, wat een heel touristische plek is. Deels fijn, want we konden weer even normaal eten, maar ook deels heel vervelend. De cultuur wordt hier wel echt omvergeworpen door het tourisme

De nepalezen zijn een stuk relaxter dan de Indiers, opvallend genoeg zijn ze ook veel moderner! dit had ik van tevoren niet zo verwacht. Het Nepaleze gezicht bestaat niet, iedereen is een mengelmoes van de wereld en engels schrijven kunnen ze nog niet, wat ook wel weer heel schattig is! Vaak zie je Resturant, Cappacino of baccet (ipv Bucket) staan!
De maniertjes van aanspreken zijn ook heel standaard, vaak begint men met Namaste om vervolgens zo snel mogelijk hierop volgend de volgende zinnen er uit te gooien: where you from?, where you going?, first time? how long been kathmandu (hu? nog nieteens geweest!) when trekking? en ga zo maar door! ook wordt je meestal vrij vertaald tot de raarste namen gebombardeerd als hello money of hello netherlands of hello taxi en dat allemaal zo gezegd dat een vraagteken er inderdaad niet achter hoort!
Leuk hoor al die dingetjes!

Pokhara is een grote stad, maar het leukere deel is slechts 1 straat lang. Na honderd duizend keer heen en weer gelopen te hebben kwamen we twee mannen tegen die uit Iran kwamen. Super om ook zulke mensen tegen te komen! dan kom ik er toch wel achter wat een eenzijdig beeld ik heb over het midden oosten. Ja het is er niet veilig en het regime is nog heel ouderwets, maar de bevolking is grotendeels heel modern! Zo was hij gescheiden, niet gelovig en had hij vrienden die homo waren! Dat had ik allemaal niet gedacht over Iran!
Toevallig waren ze paragliders en besloten we de volgende dag om mee te gaan de berg op om te kijken naar hun paraglide kunsten. Ongelooflijk zware wandeltocht!!! 700 meter klimmen in 1,5 uur. Sportmannen zijn toch niet altijd handig als je moe bent! maar super leuk om boven te zijn en de paragliders te zien!

Ondertussen hadden we ons permit voor de bergen geregeld en op de 25ste besloten we om de bergen in te gaan! We moesten weer met de bus wat steeds echt een beleving opzich is!
De bus vertrekt altijd op het momemt dat wij instappen en stopt 3 minuten later voor een pauze van een uur.. Als deze pauze over is komen uit alle gaten en hoeken mensen de bus in springen. De bus heeft toch geen vertrektijd, dus de bus nog even ophouden en uitstappen om wat snoepjes te kopen is heel normaal! Meestal moet de bus aangezet worden met een stok die ze ergens onder de motorkap steken. Tutteren kan, maar dan wel met twee draadjes die elkaar aan moeten raken. Muziek is altijd vollop aanwezig! volume 100 en kapotte speakers included! De pk kracht is ongeveer gelijk aan 1 mank paard, snelheid dus niet gegarandeerd! En moeten ze schoongemaakt worden? rij hem in de rivier en beginnen maar!
Elke rit moet er wel iemand overgeven en alles kan mee met de bus, van fietsen tot backpacks tot geiten, allemaal op het dak! toch wel anders als de connection!

En de bergtocht begon! of eigenlijk, we werden uit de bus gegooid ergens op straat. En ja, dit was het beginpunt van de twee meest gelopen wandelrouters ter wereld ongeveer! Na even zoeken vonden we het gelukkig wel!
De wandeltocht was zooooooooo moooi!!!! en zo afwisselend!
We hebben vier dagen gelopen en echt de mooiste dingen gezien die ik ooit heb gezien. Zulke grote bergen en dan met ondergaande zon, of opkomende of met volle maan. echt heeel bijzonder!
De wandeltocht zelf was ook echt heel erg zwaar, de eerste drie dagen moesten we elke dag ongeveer 6 uur trappen oplopen om uiteindelijk op het hoogte punt te komen :3100 meter hoog en een prachtig uitzicht over de hele Annapurna. Luckybird Floris was hier ook nog eens jarig! wat een plek! echt heel leuk!
De laatste dag hebben we in 6 uur afgelegd naar beneden, ongeveer 2000 meter echt heeeeeel zwaaaar zoveel trappen en spierpijn na afloop!!!!! maar echt een prachtige beleving! ik ben er echt een beetje emotioneel geraakt daar. Wat zijn we toch klein, maar wat voelde ik me daar toch groot! Ik snap weer waarom ik vroeger berggids wilde worden in de Alpen (die echt heuveltjes zijn vergeleken de bergen hier!) De bergen roepen heel veel in mij op. Zo was ik heel relaxt en heb ik al mijn onrust echt kunnen laten gaan daar, maar ik heb ook echt heimwee gehad naar thuis. Hele rare combinatie, maar heel bijzonder.

Vervolgens hebben we nog een aantal dagen in Pokhara gezeten en hier heb ik een goede ontdekking gedaan die ik graag met jullie wil delen.
Sommige dingen zijn heel scheef als je weg bent. Er wordt best wel verwacht dat je van je laat horen (wat ik heel leuk vind hoor) Maar als reiziger met een blog deel je best wel je denken en voelen met de wereld. Maar ik weet weinig tot niets over iedereen thuis. Ik heb al veel gehoord dat ze hun eigen belevingen niet interessant of belangrijk vinden om te vertellen en dat ze heel blij zijn dat ik persoonlijke berichtjes stuur. Nu ga ik even uitleggen dat, al zit ik aan de andere kant van de wereld, ik nogsteeds denk en voel als thuis! Ik wil heel graag weten hoe het allemaal gaat en ik heb het niet te druk met mijn eigen belevingen. En ik denk heel veel aan iedereen! juist! alle herinneringen over alles komen echt heel erg boven tijdens het reizen. Een andere leuke ontdekking is dat ik er achter ben gekomen dat ik iedereen net zo hard mag missen al zij mij. Het is niet zo dat ik weg ben dus dat ik niet mag missen omdat het mijn keuze is! Dus dat even over mijn nadenken haha

In Pokhara hebben we nog een scootertje gehuurd wat echt heel erg leuk was en veel toevoegde! De stad zien zoals hij echt is is ook heel leuk!
Gister zijn we aangekomen in Kathmandu. De busreis (dit keer een touristenbus) was lang en ik heb iets heel raars gezien. Iedreen was zijn huis af aan het breken voor de helft. Ik heb mij laten vertellen door een Nepalees dat er een nieuwe wet is waarin staat dat huizen een bepaalde afstand van de weg moeten hebben. Aangezien deze huizen te dicht op de weg staan moeten ze half of helemaal gesloopt worden. Echt heel erg raar! en nog raarder dat iedereen dat zo maar doet! Vreemd hoor de regering hier! echt een beetje een zooitje!
Donderdag begint voor ons het vrijwilligerswerk. Ik ben heel benieuwd, juist omdat ik er nu eigenlijk heel negatief tegen aan kijk. Vrijwilligerswerk in het algemeen dan, ik ben bang dat er meer kapot gemaakt wordt als ons lief is en dat er slechte dingen in stand worden gehouden met het geld van de vrijwilligers. Heel dubbel dus!
Maar hierover later meer!
Voor nu heel veel liefs! en er staan weer nieuwe foto's op facebook!