The end, to be continued

Het voelt toch nog onafgesloten. We zijn welliswaar al vier dagen terug, maar mijn laatste verslag over deze reis moet toch nog gemaakt worden.
Het Olifanten eiland, ook wel Koh Chang genoemd, was de volgende en (bijna) laatste bestemming.
Ik kan niet zeggen dat het weer erg verbeterd was sinds Siem Reap, er is nog redelijk veel regen gevallen wat een tropisch eiland niet goed doet. Toch hebben we er een heerlijke tijd gehad. Mijn lijst boeken mag verhoogd worden van 10 naar 13, de sfeer was zo huiselijk dat we zelfs een hond en een kat op bezoek hadden elke dag bij ons huisje. We hebben nog een scootertje gehuurd om de heuvelige omgeving te verkennen en hier en daar nog in de ruige zee gezwommen en bij dure resorts op de strandstoelen gelegen. De eigenaren kwamen na afloop zelfs naar ons toe om te vragen of we morgen ook wilde komen, zo gastvriendelijk zijn ze in Thailand!
Op 21 juni zijn we voor de allerlaatste keer een aircobusje in gestapt! Één nacht overnacht in Bangkok en met de trein op naar Kanchanaburi waar we ons eiland leventje voort hebben gezet en nog naar een hotspring zijn geweest.
De thuiskomst zat er al aan te komen, maar ik heb me nog nooit zo een Aziaat gevoeld. Zonder zeuren verkiezen we al vele ochtenden instant noodlesoup boven een sandwich!
Om ons nog even te laten voelen dat we in Azie zijn hadden we nog een mega vertraging met de trein, en éénmaal er in werd mijn irritatie pijl ook weer lekker opgestookt. De Aziaten blijven kampioen in natuurvervuiling. Flesjes drinken uit het raam gooien, of zakjes of batterijen of eigenlijk gewoon alles. De vraag is bij mij dan ook opgekomen of hygiene en een opgeruimde, schone omgeving een luxe product is. Sloppewijken zijn altijd, naast dat ze een soort van woonruimtes bevatten, een soort vuilnisbelt. Maar dit hebben de mensen er allemaal zelf neer gegooid! Waarom maken ze niet een gezamelijke stapel net even vijf meter verder van hun huis? Want het stinkt echt heel erg en het is best wel lelijk! Voor iets meer schoonheid en opruimen heb je geen geld nodig en het ligt ook niet aan een tijd te kort, misschien omdat het niet bij de eerste levensbehoeften hoort ofzo?
Terug in Bangkok hebben we nog genoten van onze laatste daagjes zon en lekker Thais eten. Vrijdag middag om twee uur was het dan zo ver, het begin aan onze terugreis.
Aangekomen in Singapore hebben we buiten de duane moeten slapen op heerlijke bankjes in een heerlijke aircoruimte! Uiteindelijk zijn we 28 uur op het vliegveld van Singapore geweest omdat we niet meer van het vliegveld af mochten omdat we al in en uit de duane waren geweest. Dit mag maar één keer per 24 uur. De 28 uur duurde lang en zelfs het vliegveld was een cultuurshock naar het westen toe.
Maar we zijn er gekomen! Zondag zijn we om twee uur 's middags aangekomen in Amsterdam! Meer dan oververmoeid van drie nachten nouwelijks slaap was het allemaal moeilijk te bevatten.
Het raarste van weggaan was het thuiskomen! Alles is gewoon nog zoals het was! Misschien ook wel fijn voor even.

Even voor de records:
We hebben 35667 km afgelegd in 403 uur, ook wel 17 dagen en nachten, in bussen, treinen, boten, vliegtuigen en auto's.
Over land hebben we 14879 km afgelegd in 359 uur (dus in bussen,treinen,boten en auto's)
En de meest te vinden bevolkingsgroep is overduidelijk de Nederlanders met de Engelse op een mooie tweede plek!

De reis die ik heb gemaakt is onvergetelijk. Ik heb geleerd over culturen, naturen, mensen, maar vooral over mezelf. Het eerste wat ik eigenlijk zeg als ik mensen weer tegen kom is dat het echt een super reis was, maar dit omvat niet eens een klein deel van het hele verhaal. Het was super, maar ook verschrikkelijk en prachtig, mooi en lelijk, lekker en vies, overweldigend en uitdagend.
Als ik terug kijk naar hoe ik weg ben gegaan kan ik wel zeggen dat ik toch iets geleerd heb, of het mij gaat helpen op dit moment in dit leven kan ik niet zeggen. Er is misschien een proces in gang gezet naar het vinden waar ik voor sta en wat ik belangrijk vind. Ik ben blij dat ik elke stap gezet heb zoals ik hem gezet heb. Ik ben benieuwd of ik over tien jaar terug kijk op dezelfde manier over deze tijd als nu. Ik heb velle standpunten ingenomen en ben kritisch over dingen geweest, ik ben benieuwd of ik over tien jaar deze punten nog zo sterk verdedig of dat ik mijn standpunten wat terug neem! Ik zal jullie op de hoogte houden.
Bedankt voor het lezen van alle verslagen! Ik heb ervan genoten om ze te maken en ik moet zeker nog maar een keertje weg om nog een keer lekker te delen wat ik van de wereld vind.

Tot snel!

Anne